Man man man, wat is dat zoet!
Honing is het bekendste product van bijen. Van honingbijen op precies te zijn, want er zijn wel 300 soorten bijen! We noemen honing vaak ‘bloemenhoning’, maar bijen maken honing ook van nectar die ze vinden in bloeiende bomen en struiken. Denk aan acacia, linde, kastanjes, esdoorn en zelfs klimop. Maar ook de bijenboom (tetradium danielli) en onooglijke struiken als cotoneaster en sneeuwbes vinden ze superlekker. De meest klein bloemetjes worden druk bevlogen – sommige struiken zoemen van de grote hoeveelheid bijen die erop landen!
Hard voor weinig, nooit chagrijnig
Een bij maakt in haar (de meeste bijen zijn vrouwtjes) korte leven maar een half tot heel theelepeltje honing. Daar moet ze duizenden keren voor vliegen. Na zes tot acht weken hard werken heeft ze zich letterlijk dood gewerkt. Denk daar maar eens over na wanneer u een soeplepel honing in de yoghurt mikt! De nectar van bloemen, bomen en struiken wordt in het volk omgezet naar honing. Rijpe honing bevat weinig water, hooguit zo’n 18%. Dat maakt dat honing lang bewaard kan worden. Maar honing trekt ook water aan (het is zogenaamd hygroscopisch). Daarom zal honing die regelmatig wordt blootgesteld aan de lucht op de lange duur gaan gisten en kristaliseren. Gebruik daarom biologische honing binnen 12 tot 18 maanden en sla honing koel en donker op. Lik ook nooit aan een lepel waarna deze weer terug in de pot gaat.
Help, m’n honing is hard geworden!
Honing kan na verloop van tijd gaan kristalliseren. Dan is honing minder vloeibaar of zelfs knetterhard. Maar zet de honing even op de verwarming, in de zon (niet te lang!) of verwarm het rustig ‘au bain marie’. Nooit heter dan 40 graden, want anders gaan de belangrijke bouwstoffen en sporenelementen verloren. Na een paar uur is de honing weer prachtig vloeibaar.
Nederlandse bloemenhoning is bij ons verkrijgbaar in potjes van 250 en 350 gram. Vloeibaar goud uit de natuur, 100% natuurlijk, koud geslingerd, niet aangelengd met suikersiroop en dus heerlijk van smaak en textuur!
